Πλαίσιο
Η ποικιλομορφία των ανθρώπων είναι ο πλούτος τους. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι, αλλά όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου πολύτιμοι. Το πεπρωμένο τους δεν είναι να κάνουν τους ανθρώπους ίσους, αλλά να αναπτύξουν τη μεγαλύτερη δυνατή ποικιλομορφία τους:
Δισεκατομμύρια διαφοροποιημένα άτομα είναι η προϋπόθεση της δυνατότητας να πραγματοποιηθούν ανθρώπινες συνθήκες.
Το να μην είσαι ίδιος, αλλά διαφορετικός σημαίνει: „Με ενδιαφέρεις ως διαφορετικός“.
Άνθρωποι με αυτή τη συνείδηση υπάρχουν σε όλο τον κόσμο.
+++
Οι άνθρωποι θα είναι άνθρωποι μόνο όταν είναι σε θέση να διαμορφώνουν τη συνύπαρξή τους χωρίς να ασκούν εξουσία.
Όσο ισχύουν οι δομές εξουσίας μεταξύ των ανθρώπων, λίγοι έχουν σχεδόν όλους τους θησαυρούς της γης – οι περισσότεροι δεν έχουν σχεδόν τίποτα.
Οι λίγοι χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να αποκτήσουν απείρως περισσότερα – οι περισσότεροι θεωρούν την αδυναμία τους νόμο της φύσης.
Η κατάχρηση της εξουσίας – η βίαιη διατήρηση της απάνθρωπης κατάστασης υπό τον μανδύα της νομιμότητας – βρίσκει το είδωλό της στην κατάχρηση της αδυναμίας: βίαιες επιθέσεις κατά της άδικης κατάστασης υπό τον μανδύα της θρησκείας ή της ιδεολογίας, και τα δύο είναι εξίσου αδικαιολόγητα. Και οι δύο εξαρτώνται αμοιβαία, και οι δύο δίνουν τις μπάλες ο ένας στον άλλον, και οι δύο παρέχουν ο ένας στον άλλον αφορμές. Και οι δύο αυξάνονται αναλογικά: έτσι ο πολιτισμός εργάζεται προς την πτώση του.
Μεταξύ των ζώων, είναι ο νόμος του ισχυρότερου – μεταξύ των ανθρώπων, εκδηλώνεται ως δύναμη: Δεν ισχύει το δικαίωμα του ισχυρότερου, αλλά το καθήκον του ισχυρότερου.
Αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, που δημιουργήθηκαν από και για τους ανθρώπους, για να εδραιώσουν το ζωικό „δικαίωμα“ του ισχυρότερου. Με τον τρόπο αυτό, καταργούν τα όρια που εξακολουθούν να ισχύουν ακόμη και μεταξύ των ζώων: να συσσωρεύει κανείς μόνο όσα αποθέματα χρειάζεται.
Η πρώτη προϋπόθεση για μια ανθρώπινη κοινωνία είναι η κατανόηση χωρίς εξουσία. Αυτό λειτουργεί μόνο αν κανείς δεν θέλει να κυριαρχήσει στους άλλους ή να τους επιβάλει την κοσμοθεωρία του.
Η δεύτερη προϋπόθεση για μια κοινωνία σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια είναι η παραγωγή χωρίς κέρδος. Αυτό λειτουργεί μόνο αν κανείς δεν θέλει να έχει περισσότερα από όσα χρειάζεται και αν κανείς δεν θέλει να ζει από τη δουλειά των άλλων.
Όσο οι δομές εξουσίας και η κερδοσκοπική σκέψη καθορίζουν τις κοινωνίες αυτού του κόσμου, δεν θα υπάρχει τέλος στο χάος που επικρατεί. Είναι υπεύθυνοι για τους πολέμους, τη δυστυχία και την απελπισία. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την εξουσία και το κέρδος.
+++
Τα ζώα χρειάζονται ηγέτες. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται ηγέτες – ο βαθμός στον οποίο τους ακολουθούν ακόμα δείχνει πόσο λίγο έχουν ξεφύγει από το να είναι ζώα.
Το τροχόσπιτο είναι η δυνατότητα να ζούμε μαζί χωρίς αρχηγό για μεγάλο χρονικό διάστημα και να ανταλλάσσουμε απόψεις, να παράγουμε αποτελέσματα. Από την άποψη αυτή, αποτελεί πρότυπο για τον κόσμο.
Το τροχόσπιτο έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην λειτουργεί με οδηγό.
Οι άνθρωποι που συμμετείχαν σε αυτήν συμφώνησαν ότι είτε θα βρουν κάτι που δεν είχε υπάρξει ακόμη μεταξύ των ανθρώπων με αυτόν τον τρόπο, το υψηλότερο που θα μπορούσε να επιτευχθεί: το τέλος της κυριαρχίας των ανθρώπων πάνω στους ανθρώπους – είτε θα αποτύχουν.
Η σκέψη: „το άτομο είναι η ομάδα“ επεκτείνεται σε: „το άτομο είναι ο καθένας“. Η δομή της ομάδας ως πρότυπο της δομής για όλους τους ανθρώπους.
Το θέμα δεν είναι αν έχετε ή όχι την ίδια στάση, αλλά αν συμφωνείτε σε αυτήν.
+++
Οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν την ιστορία τους στα χέρια τους: Το τροχόσπιτο είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιτρέπει την οργάνωση της επικοινωνίας, αλλά δεν καθορίζει το περιεχόμενό της. Θέτει τα ερωτήματα αλλά δεν δίνει τις απαντήσεις. Είναι η προϋπόθεση της δυνατότητας – μπορεί να είναι η αρχή της πραγματοποίησής της.
Ο καθένας καθορίζει μόνος του τις πράξεις του – και είναι υπεύθυνος για όλα.
+++
Το Καραβάνι είναι μια δεξαμενή σκέψης της ουτοπίας. Πρόκειται για τις υλικές προϋποθέσεις μιας ουτοπικής κοινωνίας. (Ουτοπική, επειδή η „θέση“ της δεν μπορεί να βρεθεί στην υπάρχουσα).
Η ουτοπία που επινοείται από έναν ή περισσότερους είναι αναγκαστικά ολοκληρωτική, επειδή μια ιδέα υπερισχύει των ιδεών των άλλων.
Η ουτοπία μπορεί να υλοποιηθεί μόνο από όλους τους ανθρώπους μαζί – αυτό απαιτεί τον καθορισμό των υλικών συνθηκών που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση αυτή.
Ο στόχος είναι να αποδειχθεί σε μικρή κλίμακα ότι λειτουργεί σε μεγάλη κλίμακα.
+++
Η υψηλότερη αρχή παραγωγής: κάθε πράγμα που παράγεται πρέπει να διαρκεί όσο το δυνατόν περισσότερο σύμφωνα με το υψηλότερο επίπεδο της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Αν οι άνθρωποι έδιναν ο ένας στον άλλον τα προϊόντα τους και όλα τα άλλα παρέμεναν ως έχουν τώρα, όλοι θα είχαν την αξία των χρημάτων τους – εκτός από τους τραπεζίτες, τους μετόχους και τους παράγοντες του χρηματιστηρίου.
+++
Οι καλλιτέχνες είναι εμψυχωτές και διαμεσολαβητές της φαντασίας.
+++
Όταν οι συμμετέχοντες στο Καραβάνι σκέφτονται για υπαρξιακά πράγματα της (υπερ)ζωής, οι ίδιοι πρέπει να ζουν σε μια υπαρξιακή κατάσταση. Το βιώνουν ως παράδειγμα, οι ίδιοι είναι εφοδιασμένοι με τα απολύτως απαραίτητα, αλλά με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η πλειοψηφία των ανθρώπων πρέπει να παλεύει καθημερινά για την επιβίωση. Το ερώτημα των πραγματικών αναγκών μπορεί να τεθεί μόνο υπό τέτοιες συνθήκες διαβίωσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βιώνουν τις συνθήκες ζωής στην έρημο, επειδή εκεί βιώνουν βαθύτερα τη σημασία της κατανάλωσης νερού.
+++
Το Καραβάνι είναι η αποδόμηση του Πύργου της Βαβέλ.
+++
Ο τόκος είναι ο καρκίνος του χρήματος: το χρήμα δεν λειτουργεί, δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Οι μετοχές είναι ο καρκίνος της κοινωνίας, τα χρηματιστήρια είναι ο καρκίνος του πολιτισμού.
Αν κανείς δεν θέλει να ωφεληθεί, κανείς δεν χρειάζεται να καταπιέζεται.
Η κερδοσκοπική σκέψη καταστρέφει την ανθρώπινη συνύπαρξη. Δεν είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, όπως υποστηρίζουν κυρίως οι κερδοσκόποι. Γι‘ αυτό υπάρχουν οι εθισμοί: έτσι ώστε δισεκατομμύρια άνθρωποι να παίζουν μαζί τους και οι κερδοσκόποι να κερδίζουν δισεκατομμύρια νομισματικές μονάδες.
Τα δισεκατομμύρια του πλεονάσματος που κέρδισαν οι άνθρωποι χωρίς να κάνουν τίποτα γι‘ αυτό είναι κλεμμένα αγαθά, το πρέπει να επιστραφεί.
+++
Η διαφήμιση είναι ανικανότητα ψυχολογικής τρομοκρατίας που περιορίζει σημαντικά τον αυτοπροσδιορισμό των ανθρώπων.
+++
Λες και η μόνη εναλλακτική λύση στην οικονομία του κέρδους ήταν η σχεδιασμένη οικονομία και όχι η αυτοοργάνωση. Τα συμβούλια, όπως τα περιέγραψε η Hannah Arendt, θα ήταν σήμερα πιο δυνατά από ποτέ με τη βοήθεια του διαδικτύου.
+++
Η δικτατορία του κέρδους λειτουργεί μέχρι το πιο προσωπικό επίπεδο: οι άνθρωποι συναντιούνται μόνο όταν θέλουν κάτι ο ένας από τον άλλον, χρειάζονται ένα δοχείο, χρειάζονται πληροφορίες, χρειάζονται βοήθεια – αλλιώς ζουν ο ένας δίπλα στον άλλον και δεν ακούνε τίποτα ο ένας από τον άλλον.
Ο πρώτος στόχος του καραβανιού είναι να πείσει τις κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου να καθιερώσουν ένα ετήσιο διάλειμμα πόσιμου νερού
Η Αυτού Εξοχότητα Ahmed Gaafar Abdelkarim, Πρέσβης της Δημοκρατίας του Σουδάν στις 23-1-2002 στο Ινστιτούτο Goethe του Βερολίνου:
Σας ευχαριστώ πολύ για την πρωτοβουλία αυτή.
Είμαι βέβαιος ότι κάνετε κάτι που θα γράψει ιστορία και θα το θυμούνται οι επόμενες γενιές.
Το Σουδάν αποτελεί τόπο πολιτιστικής εργασίας και διαπολιτισμικών ανταλλαγών εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια. Νομίζω ότι το έργο σας δεν είναι τίποτα λιγότερο από αυτό: είναι μέρος αυτού.
Η αρχή επιλογής του Caravan είναι η παρτίδα. Υπάρχει μια προεπιλογή με βάση αδρά κριτήρια, ώστε να μην μπορούν να συμμετάσχουν ρατσιστές, κατάσκοποι ή βιαστές, ενώ οι υπόλοιποι αποφασίζονται με κλήρωση.
Ο στόχος του καραβανιού είναι να καταστούν περιττοί οι εμπνευστές, χωρίς ηγεσία, χωρίς εξουσία: καθιστώντας τη φιλοσοφία και την υλοποίησή της ανεξάρτητες.
Το καθήκον των διοργανωτών είναι μόνο να καθορίσουν την οργάνωση της επικοινωνίας – όταν αυτή είναι έτοιμη, οι συμμετέχοντες καθορίζουν οι ίδιοι όλα τα υπόλοιπα: Ξεκινώντας από το φαγητό, το οποίο φτιάχνεται για όλους από ενώσεις ανθρώπων με διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο, που εναλλάσσονται σε όλο τον κόσμο,
σχετικά με την καλλιτεχνική ανταλλαγή – chat rooms, για παράδειγμα -.
σε δημοκρατικές μορφές: αν κάποιος προτείνει ότι κάτι πρέπει να γίνει διαφορετικά, μπορεί να το θέσει προς συζήτηση και όλοι μπορούν να απαντήσουν.
Το αντίθετο της ηγεσίας. Δεν υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές. Δεν πρέπει να υπάρχει κανένα.
Υπάρχει μια στάση.
Ο οργανωτικός μηχανισμός των πρωτοβουλιών είναι χτισμένος με τέτοιο τρόπο που καθιστά τον εαυτό του περιττό- μια έννοια αυτοδιάλυσης των δομών των πρωτοβουλιών, μετάβασης σε συλλογικές: „Όλοι μαζί“, και 100%.
Μόνο όταν αυτές οι νέες μορφές συμβίωσης βρεθούν και ανεξαρτητοποιηθούν, θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί πέρα από το Καραβάνι.
Αν κάποιοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο καταφέρουν να οργανωθούν χωρίς εξουσία, θα το καταφέρουν και όλοι οι άλλοι.
Το κεντρικό σημείο της επικοινωνίας είναι το φαγητό, η προετοιμασία του, η απόλαυσή του, η επικοινωνιακή του πέψη.
Μέσω του καναλιού φαγητού, όποιος θέλει μπορεί να μοιραστεί τι θα μπορούσε να μαγειρέψει, πότε, για πόσα άτομα και για πόση ώρα- τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται για να καταρτιστούν οι περιοχές στις οποίες θα μαγειρέψουν, οι οποίες πρέπει να προγραμματιστούν αρκετά νωρίτερα, ώστε να είναι διαθέσιμα όλα τα βασικά υλικά. Τα πιάτα της ημέρας είναι online, ώστε όλοι να μπορούν να επιλέξουν από όλα ή να προγραμματίσουν εκ των προτέρων.
Οι χημικοί τροφίμων πρέπει να είναι παρόντες
Συγκριτικές ταινίες για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται ορισμένες καθημερινές δραστηριότητες σε διαφορετικούς πολιτισμούς.
- Για παράδειγμα, το τσάι: αναδεύεται στη χώρα μας – χύνεται στο Μάλι. Αντιδιακοπή με κείμενο.
- Αποθήκευση αποσκευών: στο Μάλι, δώστε τη βαλίτσα σε κάποιον υπεύθυνο – στην Ευρώπη, ρίξτε τη βαλίτσα σε ένα αγωγό που την καταπίνει, καθώς και ηλεκτρονική οθόνη εικόνας.
- Φαγητό: στο Μάλι, οι άνθρωποι που τρώνε δημόσια προσκαλούν όλους όσους περνούν από δίπλα τους να „έρθουν να φάνε μαζί μας“ – στην Ευρώπη, βλέπεις παντού ανθρώπους να τρώνε μόνοι τους.
Τεκμηρίωση των ήδη υπαρχόντων μοντέλων στα οποία λειτουργούν ίσες δομές.
η τεκμηρίωση των πρωτοβουλιών είναι πιο περιορισμένη ως προς το περιεχόμενο, αλλά γενικά με τον ίδιο στόχο.
Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες αναπτύσσουν ατομική και συλλογική ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, χορό, βίντεο, ζωγραφική και γλυπτική σε διεθνείς ομάδες, ενημερώνοντας και επηρεάζοντας ο ένας τον άλλον για τους διαφορετικούς πολιτισμούς τους.
Υπάρχουν 20 κανάλια με 10 πομπούς το καθένα, έτσι ώστε κάθε ομάδα εργασίας να έχει έναν πομπό μαζί με εννέα άλλους.
Οι παραγωγές ταξινομούνται και αποδεσμεύονται για μετάδοση σύμφωνα με την ημερομηνία παραλαβής και μέσω ενός προγράμματος στο οποίο αναφέρονται όλες οι ελεύθερες ώρες μετάδοσης.
Μπορείτε να εγγραφείτε- όταν όλα είναι γεμάτα, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι να ελευθερωθεί μια θέση (ή αυτόματα, με τόσους και τόσους πολλούς στην ουρά, ένας άλλος σταθμός αναπτύσσεται μόνος του, προ-προγραμματισμένος) ή να σπρώχνεστε σε ελεύθερες θέσεις αλλού – όλα ψηφιακά προσχεδιασμένα έτσι ώστε όλοι, ιδιώτες και διαπολιτισμικές συμπαραγωγές, να έχουν ίσες ευκαιρίες να βγάλουν τις παραγωγές τους στον αέρα.
Υπάρχει ένας πίνακας περιεχομένων για το ποιος παρήγαγε τι, πού και πότε, έτσι ώστε ο καθένας να έχει την ευκαιρία να αποφασίσει τι θέλει να δει.
Δεν υπάρχει προεπιλογή, δεν υπάρχουν προτεραιότητες, δεν υπάρχει προκαθορισμός.
Οι βαθμολογίες δημοσιοποιούνται, ώστε να μπορεί ο καθένας να δει τι έχει παρακολουθηθεί περισσότερο.
Όταν οι παραγωγές μεταδίδονται σε όλο τον κόσμο, δεν υπάρχει καμία διαφήμιση και κανένα λογότυπο σταθμού στην εικόνα. Όλες οι εταιρείες που έχουν κάνει δωρεές επιτρέπεται να διαφημιστούν, π.χ. „είμαστε επίσημος χορηγός του Καραβανιού κ.λπ.“. Θα αναγράφονται στην ιστοσελίδα του Καραβανιού.
Προτάσεις , από τις οποίες οι ομάδες εργασίας δημιουργούν μοντέλα που συζητούνται και δημοσιεύονται από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
– Διαμόρφωση των σοβιετικών δημοκρατιών:
Μελέτη της Κομμούνας, της Κρονστάνδης και του γκέτο της Βαρσοβίας, μοντέλα από το