Kontext

 

 FILOSOFIE

 De diversiteit van mensen is hun rijkdom. Niet alle mensen zijn gelijk, maar alle mensen zijn even waardevol. Niet de gelijkschakeling van de mensen is hun bestemming, maar de ontwikkeling van hun grootst mogelijke verscheidenheid:

Miljarden verschillende individuen zijn de voorwaarde voor de mogelijkheid om humane omstandigheden te verwezenlijken.

Niet gelijk zijn, maar anders zijn betekent: “Ik ben geïnteresseerd in jou als anders”.

Mensen met dit bewustzijn bestaan over de hele wereld.

+++

Mensen zijn pas mensen als zij in staat zijn hun leven samen te organiseren zonder macht uit te oefenen.

Zolang er onder de mensen machtsstructuren bestaan, hebben enkelen bijna alle schatten van de aarde – de meesten hebben bijna niets.

De weinigen gebruiken hun macht om oneindig veel meer te krijgen – de meesten beschouwen hun machteloosheid als een wet van de natuur.

Machtsmisbruik – gewelddadige handhaving van de onmenselijke toestand onder het mom van de wet – vindt zijn spiegelbeeld in het misbruik van machteloosheid: gewelddadige aanvallen tegen de onrechtvaardige toestand onder het mom van godsdienst of ideologie, beide zijn even ongerechtvaardigd. Beiden zijn wederzijds afhankelijk, beiden spelen elkaar de bal toe, beiden verschaffen elkaar voorwendselen. Beiden groeien evenredig: zo werkt de beschaving naar haar ondergang toe.

Bij dieren is het de wet van de jungle – bij mensen manifesteert het zich als macht: Niet het recht van de sterkste geldt, maar de plicht van de sterkste.

Maar de mens gebruikt nog steeds de middelen van de wetenschap en de technologie, door en voor de mens geschapen, om het dierlijke “recht” van de sterkste te verstevigen. Daarmee schaffen zij grenzen af die ook bij dieren nog gelden: slechts zoveel voorraad aanleggen als men nodig heeft.

De eerste voorwaarde voor een humane samenleving is machteloos begrip. Dit werkt alleen als niemand anderen wil overheersen of hun wereldbeeld aan hen wil opdringen.

De tweede voorwaarde voor een maatschappij volgens deze criteria is een produktie zonder winstoogmerk. Dit werkt alleen als niemand meer wil hebben dan hij nodig heeft en als niemand wil leven van het werk van anderen.

Zolang machtsstructuren en winstdenken de samenlevingen van deze wereld bepalen, zal er geen einde komen aan de heersende chaos. Zij zijn verantwoordelijk voor oorlogen, ellende en wanhoop. Er is geen rechtvaardiging voor macht en winst.

+++

Dieren hebben leiders nodig. Mensen hebben geen leiders nodig – het feit dat zij hen nog steeds volgen toont aan hoe weinig zij zich van het dier-zijn hebben losgemaakt.

De woonwagen is de mogelijkheid om gedurende lange tijd zonder leiders samen te leven en ideeën uit te wisselen, om resultaten te boeken. In dit opzicht is het een model voor de wereld.

De Caravan is zo ontworpen dat hij niet zou werken met een gids.

De mensen die eraan deelnamen waren het erover eens dat zij ofwel iets zouden vinden dat nog niet eerder op deze manier tussen mensen had bestaan, het hoogste dat kon worden bereikt: het einde van de heerschappij van mensen over mensen – ofwel zouden mislukken.

De gedachte: “het individu is de groep” wordt uitgebreid tot: “het individu is iedereen”. De structuur van de groep als een model van de structuur voor alle mensen.

Het gaat er niet om of men dezelfde houding, hetzelfde standpunt heeft of niet, maar of men het erover eens is.

+++

De mensen moeten hun geschiedenis in eigen handen nemen: De Caravan is een stap in die richting.

Zij maakt de organisatie van de communicatie mogelijk, maar bepaalt niet de inhoud ervan. Het stelt de vragen, maar geeft niet de antwoorden. Het is de voorwaarde van de mogelijkheid – het kan het begin zijn van de verwezenlijking ervan.

Iedereen bepaalt zijn eigen daden – en is verantwoordelijk voor alles.

+++

De karavaan is een denktank van utopia. Het gaat over de materiële voorwaarden van een utopische samenleving. (Utopisch omdat zijn “plaats” niet in het bestaande kan worden gevonden).

Utopia bedacht door één of meer is noodzakelijkerwijs totalitair omdat één idee de ideeën van anderen terzijde schuift.

Utopia kan alleen worden gerealiseerd door alle mensen samen – dit vereist de definitie van de materiële voorwaarden die nodig zijn voor deze realisatie.

Op kleine schaal moet worden bewezen dat het op grote schaal mogelijk is.

+++

Hoogste produktieprincipe: alles wat geproduceerd wordt, moet zo lang mogelijk meegaan volgens de hoogste normen van wetenschap en techniek.

Als de mensen elkaar hun producten zouden geven en al het andere zou blijven zoals het nu is, zou iedereen waar voor zijn geld krijgen – behalve de bankiers, aandeelhouders en beursbeleggers.

+++

Kunstenaars zijn animatoren en bemiddelaars van de verbeelding.

+++

Wanneer de deelnemers aan de Karavaan nadenken over existentiële zaken van het (super)leven, moeten zij zelf in een existentiële situatie leven. Zij ervaren het als een voorbeeld, zijzelf worden voorzien van het allernoodzakelijkste, maar op deze wijze leren zij de omstandigheden kennen waaronder de meerderheid van de mensen elke dag moet worstelen om te overleven. De vraag naar de werkelijke behoeften kan alleen onder dergelijke levensomstandigheden worden opgeworpen. Dit is een andere reden waarom zij de levensomstandigheden in de woestijn ervaren, want daar ervaren zij het belang van het drinken van water het diepst.

+++

De Karavaan is de afbraak van de Toren van Babel.

+++

Rente is de kanker van het geld: geld werkt niet, kan niet werken.

Aandelen zijn het kankergezwel van de samenleving, effectenbeurzen zijn het kankergezwel van de beschaving.

Als niemand winst wil maken, hoeft niemand onderdrukt te worden.

Winstdenken vernietigt menselijke coëxistentie. Het is geen deel van de menselijke natuur, zoals de profiteurs in het bijzonder suggereren. Daarom bestaan er verslavingen: zodat miljarden mensen meespelen en de profiteurs miljarden munteenheden winnen.

De miljarden aan overschotten die mensen verdienen zonder er iets voor te doen, zijn gestolen goederen die moeten worden teruggegeven.

+++

Reclame is invaliderende psycho-terreur die de zelfbeschikking van de mensen drastisch beperkt.

+++

Alsof het enige alternatief voor de winsteconomie de planeconomie is en niet zelforganisatie. Raden zoals beschreven door Hannah Arendt zouden vandaag meer dan ooit mogelijk zijn met de hulp van het internet.

+++

De dictatuur van de winst werkt door tot op het meest persoonlijke niveau: mensen ontmoeten elkaar alleen als ze iets van elkaar willen, ze hebben een potje nodig, ze hebben informatie nodig, ze hebben hulp nodig – anders leven ze naast elkaar en horen niets van elkaar.

+++

Het eerste doel van de karavaan is de regeringen van alle landen in de wereld zover te krijgen dat zij een drinkwaterpauze van één jaar invoeren.

 

 

COMMENTAAR

Zijne Excellentie AHMED GAAFAR ABDELKARIM, ambassadeur van de Republiek Soedan, op 23-1-2002 in het Goethe-Institut, Berlijn:

 Hartelijk dank voor dit initiatief.

Ik ben er zeker van dat u iets doet dat geschiedenis zal schrijven en herinnerd zal worden door latere generaties.

Soedan is al duizenden jaren een plaats van cultureel werk en interculturele uitwisseling. Ik denk dat je werk niets minder is dan dat: het maakt daar deel van uit.

 

ORGANISATIE

Het selectieprincipe van de Caravan is het lot. Er is een voorselectie volgens ruwe criteria, zodat geen racisten, spionnen of verkrachters kunnen deelnemen, de rest wordt door het lot beslist.

Het doel van de Karavaan is dat de initiatiefnemers overbodig worden, geen leiderschap, geen macht: onafhankelijkheid van de filosofie en de verwezenlijking ervan.

De taak van de organisatoren bestaat er alleen in de organisatie van de communicatie op poten te zetten – zodra dit is gebeurd, bepalen de deelnemers al het andere zelf: Te beginnen met het eten, dat voor iedereen wordt klaargemaakt door verenigingen van mensen uit verschillende culturen, afwisselend over de hele wereld,

aan artistieke uitwisselingen, zoals chat rooms.

democratische vormen: als iemand voorstelt om iets anders te doen, kan hij dat ter discussie stellen en kan iedereen reageren.

Het tegenovergestelde van leiderschap. Er zijn geen richtlijnen. Er kan er geen zijn.

Er is een houding.

Het organisatorische apparaat van het initiatief is zo opgebouwd dat het zichzelf overbodig maakt; een concept van zelfontbinding van initiatiefstructuren, van overgang naar collectieve structuren: “Allemaal samen”, en 100%.

Pas wanneer deze nieuwe vormen van samenleven zijn gevonden en zelfstandig zijn geworden, zal dit worden voortgezet en zich buiten de Karavaan uitbreiden.

Als sommige mensen van over de hele wereld erin slagen zich zonder macht te organiseren, zal iedereen dat kunnen.

 

VOEDING

Het centrale punt van communicatie is het voedsel, de bereiding ervan, het genot ervan, de communicatieve vertering.

Via het voedselchanel kunnen al diegenen die dat willen meedelen wat ze zouden kunnen koken, wanneer, voor hoeveel personen en hoe lang; de resultaten worden gebruikt om de ruimtes samen te stellen waarin gekookt zal worden, wat ruim van tevoren gepland moet worden zodat de basisingrediënten allemaal voorhanden zijn. De gerechten van de dag staan online, dus iedereen kan van alles kiezen of zelfs vooruit plannen.

Levensmiddelendrogisten moeten er zijn.

 

ACTIVITEITEN

Vergelijkende films over hoe bepaalde dagelijkse activiteiten in verschillende culturen worden aangepakt.

– Bijvoorbeeld, thee: roeren in ons land – schenken in Mali. Contrasnede met tekst.

– Bagage-opslag: in Mali de koffer aan iemand geven om voor te zorgen – in Europa de koffer in een stortkoker gooien die hem opslokt, plus elektronisch beeldscherm.

– Eten: in Mali vragen mensen die in het openbaar eten aan iedereen die voorbijkomt om “bij ons te komen eten” – in Europa zie je overal mensen eten.

Documentaties van reeds bestaande modellen waarin gelijke structuren functioneren.

Documentaties van initiatieven die beperkter zijn qua inhoud, maar over het algemeen hetzelfde doel hebben.

De deelnemende kunstenaars ontwikkelen in internationale groepen individuele en collectieve poëzie, proza, theater, dans, video’s, schilderijen en beeldhouwwerken, waarbij ze elkaar informeren en beïnvloeden over hun verschillende culturen.

 

PUBLICATIE

Er zijn 20 kanalen van elk 10 stations, zodat elke werkgroep een station heeft samen met negen andere.

De producties worden gesorteerd en voor uitzending vrijgegeven op basis van de datum van ontvangst en via een schema waarin alle vrije zendtijd wordt genoemd.

Je kunt je aanmelden; als het helemaal vol is, moet je wachten tot er een slot vrijkomt (of automatisch, met zoveel in de wachtrij, ontwikkelt zich vanzelf een ander kanaal, voorgeprogrammeerd) of je wordt naar vrije slots elders geduwd – allemaal digitaal voorgeprogrammeerd zodat iedereen, zowel individuen als interculturele coproducties, gelijke kansen heeft om hun productie(s) op de buis te krijgen.

Er is een inhoudsopgave van wie wat waar en wanneer heeft geproduceerd, zodat iedereen de kans heeft te beslissen wat hij wil zien.

Er is geen voorselectie, geen prioriteiten, geen voorbeschikking.

De kijkcijfers worden openbaar gemaakt, zodat iedereen kan zien wat het meest bekeken is.

Wanneer de producties wereldwijd worden uitgezonden, is er geen reclame en zijn er geen zenderlogo’s in beeld. Alle bedrijven die gedoneerd hebben, mogen ermee adverteren, bv. “wij zijn een officiële sponsor van de Caravan enz.” Ze zullen worden vermeld op de Caravan-website.